In Nederland geldt (gelukkig) nog een vrije artsenkeuze. Dit wil zeggen dat iedere Nederlander recht heeft op een arts naar zijn of haar keuze. Het probleem is dat deze vrije artsenkeuze haaks staat op de natura en vooral budget polissen. Deze polissen geven maar beperkte vergoeding, tot zo laag als 50%, voor behandelingen gedaan bij zorgverleners waar zij geen contract mee hebben. Deze lagere vergoeding beperkt daarmee de vrije artsenkeuze. Daarom heeft de zorgverzekeringswet dit vastgelegd in het hinderpaalcriterium.
Hinderpaalcriterium
Het hinderpaalcriterium zegt dat een vergoeding niet zo laag mag zijn dat er een financieel obstakel ontstaat bij de vrije artsenkeuze. Hiermee loop je meteen tegen een probleem. De wet zegt niet wanneer een vergoeding te laag is of bij welke grens deze hinderpaalcriterium in werking treed. Om aanspraak te maken op compensatie via het hinderpaalcriterium moet je op dit moment naar de geschillencommissie of de rechter stappen.
Zorgverzekeraars
Zoals wel vaker geven zorgverzekeraars geen of beperkte informatie in zaken die de zorgverzekeraar geld kosten (dank u marktwerking). Uit de uitzending van TROS Radar gisteravond bleek zelfs dat medewerkers van zorgverzekeraars niet eens op de hoogte zijn van het hinderpaalcriterium. Zelfs de NZa geeft onjuiste/onvolledige informatie. Zij geven een grens aan van 75% van het marktconforme tarief. Terwijl de wet niet spreekt over een grens. Zo zou 25% eigen bijdrage over zorgkosten van bijvoorbeeld €20.000,- toch echt een financiële hinderpaal kunnen veroorzaken. Als de Nederlandse Zorgautoriteit en zorgverzekeraars het niet eens weten, hoe moeten consumenten dit dan weten? Naar onze mening is dit weer een perfect voorbeeld van een totaal mislukt zorgstelsel.
De praktijk
Het probleem bij zorgverzekeringen is dat je niet van te voren weet wat voor een ziekte of aandoening je gaat krijgen. Je kunt dus niet van te voren bepalen welke zorgverleners je wilt gaan gebruiken. Terwijl dit toch in het huidige systeem wordt verwacht. Stel je bent helderziend en je weet wel wat je volgend jaar te wachten staat. Dan loop je weer tegen problemen op. Ten eerste zijn de zorgkosten van een behandeling niet openbaar, het marktconform tarief is niet openbaar, de kwaliteit van een arts is niet openbaar en de grens van het hinderpaalcriterium is onbekend. Hoe moet je als toekomstig patiënt ooit kunnen kiezen waar je je behandeling wil laten doen of bij welke zorgverzekeraar je een zorgverzekering moet afsluiten? Dan hebben we het niet eens over de normale niet helderziende Nederlander die niet weet dat hij ziek wordt en dit moet bepalen terwijl hij/zij niet in 100% conditie meer is! Wanneer gaat de politiek nu eens inzien dat het huidige systeem gewoon niet werkt? Dat het huidige systeem te complex, oneerlijk, en onrechtvaardig is? Hoeveel mensen moeten in zware financiële of gezondheidsproblemen komen voordat er eens actie wordt genomen?
17-11-2015 | 13:49